Skutki bezsenności i nadmiernego spania
Krótkoterminowy niedostatek spania Najczęściej spotykamy się z krótkotermninowym niedostatkiem snu, który nie ma wyraźniejszego wpływu na nasze zdrowie. Ludzki organizm ma bowiem autoregulacyjną zdolność kompensacji nidostatku snu z poprzedniej nocy. Podstatwowym symptomem…
Krótkoterminowy niedostatek spania
Najczęściej spotykamy się z krótko terminowym niedostatkiem snu, który nie ma wyraźniejszego wpływu na nasze zdrowie. Ludzki organizm ma bowiem autoregulacyjną zdolność kompensacji niedostatku snu z poprzedniej nocy.
Podstawowym symptomem niedostatku snu albo naruszenia jego kontynuacji jest oczywyście ospałość. Deprywacja snu przejawia się:
- obniżeniem standardowej zdolności mentalnej,
- obniżeniem motywacji do wykonywania czynności i zainteresowaniem o otoczenie,
- złym nastrojem i nieprzyjemnymi uczuciami,
- pogorszoną dedukcją (mylne decyzje i liczne błędy),
- przedłużeniem czasu reakcji,
- podwyższoną drażliwością, agresywnością, depresjami, stresem, utratą pamięci itd.
Naukowcy mówią, że po 17 godzinach bez snu zachowujemy się jak z 0,5% alkoholu w krwi (2 szklanki wina). Także przeprowadzili badania dotyczące długoterminowej deprywacji snu. Po 3-4 dniach bez snu wzmacniają się wszystkie powyżej wymienione symptomy. Dochodzi do poczucia zagrożenia, zaburzenia orientacji przestrzennej, zaburzenia mowy, zaburzenia koordynacji sensomotorycznej (np. drgawki rąk) i do zmian percepcyjnych (np. zaburzenia widzenia przestrzennego, halucynacje, paranoje), utratą logicznego myślenia itd.
Chroniczny niedostatek snu
Chroniczny niedostatek snu może powodować:
- obniżenie zdolności organizmu do obrony,
- bóle głowy,
- powolne rośnięcie dzieci.
Naukowcy również spodziewają się, że deprywacja snu może podwyższać ryzyko nadwagi i otyłości, bo podczas snu są aktywne hormony regulujące apetyt i przybór wagi.
Jednodniowa albo dwudniowa deprywacja snu obniża produkcję białych krwinek, obniżenie zdolności organizmu do obrony przeciw chorobom infekcyjnym (np. katar lub grypa). Natomiast u ludzi nabierających sił po operacji lub chorobie potwierdzono zwiększoną potrzebę głębokiego snu. To znaczy, że sen i system immunologiczny są powiązane. Nawet została udowodniona wyższa umieralność u osób śpiących mniej niż 6,5 godzin.
Nadmierne spanie
Z drugiej strony, umieralność jest także wyższa u osób śpiących więcej niż 9 godzin cierpią oni częściej na zawały serca. Ponadto spodziewano, że za długi sen albo spanie w nieprawidłowym czasie może powodować podobne symptomy jak niedostatek snu (drażliwość, zaburzenie koncentracji itd.).